Onafhankelijkheidsdag
25 juni, woensdag

Korte geschiedenis van de feestdag
1. In mei 1991 vond een referendum plaats waarbij ongeveer 93% van de Kroaten voor onafhankelijkheid stemde.
2. Op 25 juni 1991 verklaarde het Kroatische parlement officieel de onafhankelijkheid. Zeven dagen later, op 7 juli, werd de Brioni-overeenkomst gesloten met een moratorium van drie maanden.
3. Op 8 oktober 1991 verbrak het parlement formeel de banden met Joegoslavië, wat het juridische einde van het proces markeerde.
4. Van 2002 tot 2019 werd de feestdag gevierd op 8 oktober. Sinds eind 2019 wordt Onafhankelijkheidsdag weer op 25 juni gevierd, terwijl 8 oktober een gewone herdenkingswerkdag werd — Parlementdag.
Waarom het belangrijk is
* Deze dag symboliseert de strijd voor soevereiniteit en zelfbeschikking van Kroatië.
* Het eert de slachtoffers van de onafhankelijkheidsoorlog (1991–1995), inclusief de belegeringen van Vukovar en Dubrovnik.
* Het dient als een moment van nationale eenheid en trots, en herinnert aan de prestaties van een democratische staat.
Hoe Onafhankelijkheidsdag wordt gevierd
1. Kransen worden gelegd bij monumenten en herdenkingsplaten, ook voor het parlementsgebouw (Sabor).
2. Er worden staatsbanketten, officiële ceremonies en politieke toespraken gehouden.
3. In steden vinden concerten, culturele festivals en feestelijke tentoonstellingen plaats.
4. Mensen versieren de straten met Kroatische vlaggen — rood, wit en blauw — en dragen speldjes met de nationale kleuren.
5. In sommige regio’s worden vuurwerk en volksfeesten georganiseerd.
Verbinding met andere gedenkdagen
* Van 2002 tot 2019 werd de onafhankelijkheid gevierd op 8 oktober, terwijl 25 juni de Dag van de Staat (Dan državnosti) werd genoemd.
* Sinds 2020 is 30 mei weer de Dag van de Staat, ter herdenking van het eerste meerpartijenparlement in 1990.
Conclusie
Onafhankelijkheidsdag is meer dan een datum: het is een symbool van nationale wedergeboorte, herinnering aan de strijd en viering van democratie. Elk jaar op 25 juni herdenken Kroaten in het hele land en daarbuiten hun weg naar vrijheid, eren ze degenen die hun leven gaven en vieren ze hun identiteit.